Projekt Dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze Puszczy Białowieskiej realizowany będzie na terenie polskiej części Puszczy.Masyw leśny dziś nazywany Puszczą Białowieską składa się z czterech dawnych łączących się ze sobą puszcz. Zdecydowanie największą z nich, położoną centralnie, jest Puszcza Białowieska w jej ścisłych historycznych granicach, przedmiot badań (położenie wyznaczają współrzędne 23°31′ – 24°21′ (E) długości geograficznej wschodniej i 52°29′ – 52°57′ (N) szerokości geograficznej północnej). Od północnego zachodu łączy się z nią niewielka Puszcza Ladzka leżąca na wschód od miejscowości Narew, od północnego wschodu, leżąca w większości na Białorusi, Puszcza Świsłocka, a od południowego wschodu, również należąca do Białorusi, Puszcza Szereszewska.
Jeszcze w XVI wieku do Puszczy Białowieskiej przylegały ponadto puszcze: Jałowska, Błudowska, Czerniłowska i Łyskowska, łączące się z kolejnymi tworzącymi łącznie kompleks lasów sięgający Pojezierza Suwalskiego na północy i wnikający w głąb dzisiejszego terytorium Białorusi aż do terenów Polesia.
Dzisiejszy kompleks leśny Puszczy Białowieskiej leży na pograniczu Polski i Białorusi, zajmując około 1500 km2, z czego część polska stanowi nieco ponad 42% powierzchni. Jest znana jako ostatni zachowany fragment pierwotnych lasów nizinnych Europy Środkowej. Na jej obszarze znajdującym się na granicy Polski i Białorusi, funkcjonują dwa parki narodowe oraz kilkanaście chronionych prawem rezerwatów przyrody.
© COPYRIGHT 2017 ALL RIGHTS RESERVED